Zuid-Afrika, het land van apart en samen. Ondanks dat de historische scheiding nog zo voelbaar is, hebben we met de mensen daar gesproken over hoop, de hoop op een inclusieve toekomst, op een leven steeds meer samen. 

Samen op pad zijn in zo’n omgeving bracht een groot gevoel van verbinding binnen onze groep. Met je eigen collega’s zo’n indrukwekkende reis mogen maken, is heel bijzonder. We hebben samen veel gedeeld en gelachen. Ik kijk met een dankbaar gevoel terug op deze reis.

Lisanne Blaak, directeur De Kleine Prins
(Lage Land)

Falend financieringssysteem
Op de scholen raakten we in gesprek met het onderwijspersoneel en hoorden we het échte verhaal. Het verhaal over een falend onderwijsfinancieringssysteem. Scholen die veel te weinig geld krijgen en moeten inleveren op kwaliteit doordat ze leerkrachten moeten ontslaan en groepen steeds groter moeten maken. Daartegenover staan scholen die relatief veel geld krijgen van de overheid en daarnaast ook nog een hoge ouderbijdrage kunnen vragen. 

Armoede en blijdschap
We hebben veel armoede en schrijnende situaties gezien. Tegelijkertijd zagen we op die plekken gelukkige, blije en dankbare kinderen. Wat zegt dit over onze westerse blik op geluk? Er is voor ons gezongen, gedanst en muziek gespeeld. Toch hebben we ook rondgelopen met een ongemakkelijk gevoel. Hoe kan het dat er nog steeds, na afschaffing van de apartheid, zoveel sociale en economische ongelijkheid bestaat? 

Leermomenten
Na ieder schoolbezoek was er ruimte in ons programma om te reflecteren met elkaar. Wat hebben we gezien? Welke invloed heeft de omgeving op de school? Hoe zit het met de kwaliteit van het onderwijs? Welke leiderschapsstijl zagen we bij de schoolleider? Wat heeft ons geraakt? 

Grote verschillen
De verschillen tijdens deze reis waren groot. Zo bezochten we een school waar de kinderen bezig waren met het organiseren van een marktje om geld op te halen voor de stroomrekening van de school. Tien minuten later reden we het schoolterrein op van een andere school waar kinderen in een robotica-les zaten, kookles kregen in geavanceerde keukens en waar drones klaarstonden om mee te werken. 

We hebben twee uitersten gezien: scholen in townships met gemiddeld zo’n 60 kinderen in één lokaal met één leerkracht, maar ook privéscholen met prachtige faciliteiten en aandacht voor ieder kind.